Ik wil er niet aan denken. Hoe inefficiënt en fragmentair we nog steeds al onze informatie opslaan. Ergens op schijf B-C-D-E of F. Schijven die daarenboven slechts beperkt toegankelijk zijn. Zelf zijn we uitermate mobiel en bereikbaar, maar we slagen er niet in om onze informatie overal en device-onafhankelijk binnen handbereik te hebben.

Natuurlijk zijn we met z’n allen ook specialist in het tienmaal opslaan van dezelfde informatie. De laatste versie hier, de allerlaatste versie daar en – u kent het ongetwijfeld – de nieuwerlaatste informatie op onze desktop. Steeds bij de hand. En natuurlijk ook nog ergens op een back-up HD die op het derde schap rechts ligt. En de back-up van alle back-ups opgeborgen in een kluis ergens ten velde.

En maar synchroniseren. Vol goede moed. Op elk moment van de dag. Het toverwoord. Een woord van amper enkele bits lang, dat verantwoordelijk is voor de creatie van ontelbare terrabytes aan (drie)dubbele informatie. Een onwaarschijnlijke verspilling aan capaciteit. En een nachtmerrie voor het milieu.

Nochtans ligt de oplossing voor de hand. Het wordt hoog tijd dat we evolueren naar wat zo mooi Personal InfoClouds genoemd wordt. Het geheel van persoonlijke informatie die op een centrale plaats – online dus – georganiseerd en beheerd wordt. Weg harde schijf, weg back-up, weg dubbele informatie.
Bij het opslaan van de informatie wordt deze getagd en op intelligente wijze geclusterd. Weg urenlang zoeken naar die bepaalde file, weg openen van honderd files op zoek naar gerelateerde informatie.

En wat meer is, deze Personal InfoCloud kan selectief opengesteld worden voor anderen. Weg doorsturen van honderden files, weg online fotoboeken en aanverwante applicaties.

Maar waar knelt het schoentje dan? Zoals heel veel mensen weigerachtig staan tegenover online betalen, is dat ook het geval voor het online opslaan van persoonlijke informatie. Bij voorkeur proppen ze alle info veilig onder hun matras.

Daarenboven zijn de meeste mensen enkel via hun persoonlijke PC online waardoor ze niet de nood hebben om hun informatie ergens op te slaan waar deze ook mobiel bereikbaar is.

Ook de kost om voortdurend online te zijn speelt mee. Het valt niet te ontkennen dat – hoewel de prijzen van mobiele connectiviteit dalen – deze nog steeds voldoende hoog zijn om heel wat mensen af te schrikken.

En last but not least is de bereikbaarheid en het gebruiksgemak. De beschikbaarheid van persoonlijke informatie via het internet vraagt om een andere interface, de zogenaamde Webtops. Browsers die tegelijkertijd desktops zijn en op elk device gebruikt kunnen worden. Ik hoop allicht dat Google met zijn Chrome de eerste stappen zet. Er zal nog heel wat aan mogen veranderen, maar zij zijn allicht in de marktpositie om dit alles in een stroomversnelling te brengen. Het zou fantastisch zijn indien we in de zeer nabije toekomst op elk moment en overal over onze eigen informatie kunnen beschikken. Het betekent niet alleen een sterke tijdswinst, maar eveneens maakt het een heleboel opgeslagen informatie overbodig.

Binnen afzienbare tijd zitten we ongetwijfeld allemaal met ons hoofd in elkaars Personal InfoCloud.